|
نوشته های... 
|
بیشتر آدم ها می آیند و می روند... عین رودخانه های فصلی... اما کسی به رودخانه های فصلی توجهی نمی کند... کسی نامی بر آنها نمی گذارد... حتی فراموش می کنی که اصلا کی آمده و رفته اند... انسان های واقعی،انسان های ماندگار،اقیانوس اند... حتی اگر هزاران سال پیش خشک شده باشند،هنوز هم همه ی مردم نام آنها را به یاد دارند... هنوز می دانند که فلان زمان و فلان مکان،اقیانوسی وجود داشته؛اقیانوسی نیلگون و زلال و بی انتها... اما اقیانوس ها اندک اند... و زندگی پر شده از رودخانه های فصلی...آدم های فصلی... چه می شود کرد...زندگی همین است دیگر... حتی اگر به یک رودخانه فصلی هم بخواهی میتوانی دل ببندی... اما مراقب باش به کدام رودخانه فصلی... اقلا به رودخانه ای که گل آلود و سیلابی نباشد... وگرنه یک روز چشمانت را باز میکنی و می بینی... می بینی تمام زندگی ات را ویران کرده و با خود برده است... و تو میمانی و انبوهی از گل و لای که با هیچ چیزی از زندگیت نمی توانی انها را پاک کنی... . . . . . #بابک_زمانی #بعد_از_ابر [ جمعه 98/9/22 ] [ 7:16 عصر ] [ fatemeh1023 ]
[ نظر ]
|
درباره وبلاگ  |
| [قالب وبلاگ : سیب تم] [Weblog Themes By : SibTheme.com] |
